Zainteresowania i pasje w znaczący sposób kształtują naszą osobowość, samoocenę oraz sposób, w jaki postrzegają nas inni. Hobby to ważna część życia, szczególnie dla dziecka, któremu pomaga się rozwijać i odkrywać swoje mocne i słabe strony. Szukanie i podtrzymywanie zainteresowań może się okazać nie lada wyzwaniem – podpowiadamy, na co zwrócić uwagę!

Dlaczego hobby jest ważne?

Czy dzieci w wieku szkolnym powinny skupić się przede wszystkim na nauce? Nic bardziej mylnego! Zainteresowanie powinno być naturalnym procesem podczas zdobywania nowej wiedzy, także w przebiegu procesu edukacyjnego. Hobby to nie tylko szansa na lepszą organizację czasu, ale i okazja do zawierania nowych znajomości i nieustannego samorozwoju. Wiele pasji wiąże się też z wiadomościami zdobywanymi w szkole. Dzieci poświęcające czas na hobby, rozwijają swoją osobowość i oswajają się z różnymi sytuacjami – jak publiczne występy, spotkania czy warsztaty. Umiejętności zdobyte podczas ćwiczeń gry na instrumencie, uprawiania sportu czy tworzenia rękodzieła zostają na całe życie. Oryginalne zainteresowania wpisane w CV wpływają też na pozytywną ocenę przyszłego pracownika. Hobby może również samo w sobie stać się podstawą przyszłego zawodu, wpłynąć na pozytywną samoocenę dzięki zdobywanym umiejętnościom i odnoszonym sukcesom. Jest to szczególnie ważne dla młodych ludzi, budujących swoją tożsamość w oparciu o codzienne doświadczenia.

Moje hobby – jak je znaleźć?

Oczywiście najlepiej podążyć za indywidualnymi zainteresowaniami i predyspozycjami dziecka. Nie każde hobby musi opierać się na zorganizowanych zajęciach pozalekcyjnych czy aktywności w stowarzyszeniu – warto zacząć od samodzielnych działań. Należy pamiętać o tym, że większość dziecięcych zainteresowań początkowo jest nietrwałe. Warto jednak pozwolić na poszukiwania – metoda prób i błędów jest tutaj bardzo ważna. Pomocą może posłużyć Internet, gdzie znajdziemy różnorodne inspiracje do działania.

Pomocne w rozpoznawaniu własnych zainteresowań jest określenie mocnych i słabych stron. Dziecko, któremu z łatwością przychodzi rysowanie, chętnie poświęci tej aktywności wolny czas. Istotne są także trudności, z którymi mierzy się dziecko – droga do przezwyciężenia pewnych problemów może stać się początkiem pasji. Należy też wspólnie z dzieckiem zastanowić się, co sprawia mu radość i jaki sposób spędzania wolnego czasu jest dla niego najprzyjemniejszy. Wnioski można wyciągnąć także na podstawie obserwacji zachowań dziecka i w odpowiednim momencie podsuwać możliwości zgłębienia interesującego tematu. Jeśli po wizycie w teatrze dziecko próbuje odgrywać zapamiętane sceny, warto rozważyć kółko teatralne, a w odpowiedzi na zadawane pytania zaproponować książkę prezentującą temat. Powinniśmy stwarzać jak najwięcej możliwości do zetknięcia się z ciekawymi zjawiskami, których poznawanie może stać się pasją dziecka. Równie istotny jest pozytywny przykład osób z otoczenia dziecka.

Motywacja, czyli jak dbać o zainteresowania

Najważniejsza jest postawa rodziców! Mama czy tata, którzy znajdują czas na samorealizację, udowadniają dziecku, jak ważne jest posiadanie własnych zainteresowań i wartościowe spędzanie czasu. Angażowanie dzieci we własne pasje może stać się początkiem wspólnej przygody. Nie wolno jednak zapominać, że zainteresowania mają być wyborem dziecka a nie realizacją marzeń rodziców. Hobby nie powinno zmieniać się w wyścig szczurów, a raczej nauczyć, że liczy się wysiłek i zdobyte umiejętności. Trzeba też zaakceptować zmienność zainteresowań dziecka i pod żadnym pozorem nie wypominać osobistego zaangażowania w jego hobby. Niezwykle ważne jest wspieranie w ważnych momentach związanych z pasją i docenianie najmniejszych nawet osiągnięć oraz wspieranie w wypadku niepowodzeń. Dziecko czuje wtedy, że jego zainteresowania są wartościowe i pozytywnie odbierane, więc nawet jeśli pojawią się drobne problemy, nie zniechęci się tak łatwo. Hobby powinno być także przede wszystkim przyjemnością, a nie obowiązkiem – należy zwrócić uwagę na właściwe podejście do tematu.

Przepis na pasję:

I: Inspiracja

II: Poszukiwania (metoda prób i błędów)

III: Rozpoznanie potrzeb – mocne i słabe strony

IV: Wsparcie i zrozumienie

V: Dobra zabawa!

Na koniec mała rada dla każdego – nie bójmy się nawet najbardziej zwariowanych zainteresowań i fascynacji u dzieci – wszystkie one są bowiem elementem naturalnego procesu rozwoju tożsamości. Część z nich szybko minie, ale te naprawdę wartościowe będą towarzyszyć dziecku przez całe życie. Aktywne i ciekawe świata dzieci wyrastają na mądrych i gotowych do działania dorosłych, warto o tym pamiętać.

[oprac. Gabriela Mynarska/Kids in Kraków]