Wiedzą o tym wszyscy dorośli miłośnicy kina, będący jednocześnie rodzicami kilkulatków: nie każdy film przeznaczony dla dzieci naprawdę nadaje się dla najmłodszych widzów. Czasami w pozornie przystępnej formie odkryć można treści zbyt zawiłe dla cztero- czy pięciolatków. Kiedy indziej to właśnie strona wizualna zanadto agresywnie atakuje zmysły, stając się barierą do pełnego zaangażowania. Czasami jednak na rynku filmowym pojawiają się filmy idealnie wyważone, stworzone z myślą o tych najmłodszych.

Pięć opisanych poniżej tytułów należy właśnie do takiej kategorii. To filmy jednocześnie mądre i atrakcyjne wizualnie. Zawierają wartościowe przesłania, czasami przeznaczone także dla rodziców. Co jednak najważniejsze: wszystkie zostały pozytywnie zaopiniowane przez przedszkolnych miłośników X Muzy, uczęszczających na zajęcia z edukacji filmowej. Każdy mały widz powinien znaleźć tu coś dla siebie.

Dla małych poszukiwaczy przygód: Miś Bamse i Miasto Złodziei
Bamse och tjuvstaden, reż. Christian Ryltenius, Szwecja 2014, 63'
Miś Bamse podbił serca szwedzkich dzieci już sześćdziesiąt lat temu, jako bohater niezwykle popularnej serii krótkich telewizyjnych filmów animowanych i komiksów. Do dziś niezmiennie bawi i edukuje kolejne pokolenia Skandynawów. Dzięki zrealizowanej sześć lat temu pełnometrażowej animacji także polscy widzowie mogą poznać tego najsilniejszego i najmilszego misia na świecie.  
Bamse mieszka w wiosce wraz ze swoją rodziną i przyjaciółmi. Przyrządzany według specjalnego przepisu miód daje niedźwiadkowi ogromną siłę i czyni go niepokonanym. Wiedząc o tym podstępny lis Reinard postanawia uprowadzić Babcię bohatera, jedyną osobę, która zna magiczną recepturę. Bamse wraz z najwierniejszymi przyjaciółmi: żółwiem Łysulcem i królikiem Kiciusiem wyruszają na ratunek.
Miś Bamse i Miasto Złodziei to produkcja pod każdym względem przystosowana dla najmłodszych widzów: trwa tylko sześćdziesiąt minut, narrator w spokojny sposób przeprowadza dzieci przez kolejne etapy przygód bohaterów. Animacja zachwyca prostą kreską i soczystymi barwami. Akcja jest wciągająca, ale nie przeładowana atrakcjami, dzięki czemu nawet czteroletni widz jest w stanie nadążyć za opowiadaną historią. Wszystkie wątki zostają domknięte i wyjaśnione. Co jednak najważniejsze, animacja porusza szereg ważnych i mądrych tematów: opowiada o akceptacji, zrozumieniu, przyjaźni, pochwala tworzenie trwałych więzi międzyludzkich. W świecie Bamsego przemoc nigdy nie jest rozwiązaniem, a bohaterów pierwotnie złych można odmienić dobrocią i miłością.

Dla małych fascynatów sztuki: Kacper i Emma w teatrze
Karsten og Petra lager teater, reż. Aurora Gossé, Arne Lindtner Naess, Norwegia 2017, 81'
Co to jest scena? Czym zajmuje się oświetleniowiec? Kim jest sufler? Para przedszkolaków, przyjaciele Emma i Kacper, odkrywają tajemnice świata teatru. Podczas gdy Emma okazuje się być  obdarzona talentem aktorskim, nieśmiały Kacper zaintrygowany jest aspektami technicznymi: próbuje zbudować teatralny reflektor. Dzieci, zafascynowane nowoodkrytą sztuką, postanawiają wystawić w przedszkolu własne przedstawienie, a dochód ze sprzedaży biletów przeznaczyć na cel dobroczynny. W realizacji tego niełatwego zadania pomagają im kochający rodzice oraz nieodłączni pluszowi przyjaciele: Leo i Pani Królik.
Kacper i Emma w teatrze to już szósta odsłona przygód pary norweskich przedszkolaków. Produkcja nie tylko przekazuje w przystępny sposób wiedzę o teatrze, ale także zachęca najmłodszych widzów do posiadania i rozwijania swoich pasji. Jednocześnie uczy zrozumienia dla odmienności innych: pokazuje, że każdy ma prawo do własnych zainteresowań, wybranych zgodnie ze swoim temperamentem
i wrodzonymi talentami. Młodych miłośników filmów pozostawia także z przekonaniem, że warto mierzyć się ze swoimi słabościami i lękami, a niektóre rzeczy łatwiej osiągnąć współpracując z innymi. Dla rodziców seans może być lekcją uczącą jak mądrze wspierać swoje pociechy w realizacji ich marzeń i celów oraz jak z debiutu scenicznego najmłodszego domownika zrobić wielkie rodzinne święto.

Dla miłośników zwierzaków domowych: Wielka przygoda Pima i Poma
Pim & Pom: Het Grote Avontuur, reż. Gioia Smid, Holandia 2014, 70'
Pim i Pom to dwa wypieszczone domowe koty, oczka w głowie swojej pani. Choć zwierzaki posiadają skrajnie różne temperamenty, to łączy je przyjaźń. Ta więź zostanie jednak wystawiona na próbę, kiedy parę porwą dwie rozpieszczone siostrzenice ich właścicielki. Lękliwy Pom za wszelką cenę będzie próbował wrócić do domu. Żywiołowy Pim postanowi natomiast uszczknąć co nieco ze świeżo odkrytej wolności. Czy kotom uda się wrócić do ukochanej Pani? I czy nadal będą się ze sobą przyjaźnić?
Oryginalna animacja jest hołdem złożonym Fiep Westendorp, słynnej holenderskiej ilustratorce książek dla dzieci, współautorce książkowego oryginału przygód dwóch domowych pieszczochów. Film nawiązuje do jej prac, o których mówiono, że przedstawiają świat pozbawiony smutku. Elegancka oprawa wizualna współgra z opowiedzianą historią, uroczą i bezpretensjonalną. Dwa zagubione kotki nie tylko muszą odnaleźć drogę do domu, ale przede wszystkim zmierzyć z pokusami wielkiego świata. Testowi poddany zostanie ich dotychczasowy system wartości, umiejętność rozróżniania dobra od zła oraz wzajemna relacja.

Dla małych odkrywców codzienności: Basia
reż. Marcin Wasilewski, Łukasz Kacprowicz, Polska 2016-2019
Pięcioletnia Basia jest rezolutna, radosna, bystra, pomysłowa i niezwykle dociekliwa. Mieszka z rodzicami, rodzeństwem, żółwiem Kajetanem i pluszowym Miśkiem Zdziśkiem, często odwiedza swoich dziadków, chodzi do przedszkola, ubiera zawsze rzeczy w paski. W serii krótkich animowanych filmów zaprasza wszystkie dzieci do wspólnego odkrywania świata, tego wielkiego i tego mniejszego.
Najmłodsi widzowie razem z Basią wybiorą się więc do zoo, na biwak, zaprzyjaźnią z nieśmiałą koleżanką, powitają nowego, malutkiego członka rodziny. Podczas każdej z tych podróży dowiedzą się czegoś nowego o świecie dorosłych. Ale nauczą także dorosłych paru rzeczy o świecie dzieci.
Polski serial animowany Basia jest filmową adaptacją niezwykle popularnych książek autorstwa Zofii Staneckiej i Marianny Oklejak. Animacja cechuje się prostą kreską i żywymi kolorami oraz subtelnym poczuciem humoru. Nie jest przeładowana wizualnie ani narracyjnie, dzięki czemu nawet najmłodsi widzowie będą w stanie śledzić przygody dziewczynki z uwagą i zrozumieniem. Sprzyja temu także krótka forma: każdy odcinek trwa około dziesięciu minut. Można je obejrzeć jeden po drugim albo dawkować, w zależności od potrzeb i wieku dzieci.

Dla małych indywidualistów: Ernest i Celestyna
Ernest et Célestine, reż. Stéphane Aubier, Vincent Patar, Benjamin Renner, Belgia/Francja/Luksemburg 2012, 80'
To propozycja dla nieco starszych przedszkolaków oraz uczniów pierwszych klas szkoły podstawowej.
Celestyna to mała samotna myszka mieszkająca w wielkim podziemnym mysim mieście. Ernest to równie samotny wielki niedźwiedź, żyjący tuż nad krainą Celestyny. W świecie tych dwojga wzajemne kontakty między dwiema nacjami są bezwzględnie zabronione. A jednak, w wyniku dziwnych zbiegów okoliczności, dochodzi do spotkania Celestyny i Ernesta. Każde z nich odkrywa ze zdumieniem, że więcej ich łączy niż dzieli: są samotni, mają niezrealizowane marzenia i zupełnie niepraktyczne, artystyczne dusze. Postanawiają się zaprzyjaźnić i wspólnie zamieszkać. Czy ich, silnie zhierarchizowane i przestrzegające restrykcyjnych zasad, społeczności im na to pozwolą?
Francuska animacja, będąca adaptacją serii książek autorstwa belgijskiej pisarki i rysowniczki Gabrielle Vincent, zachwyca stroną wizualną (docenioną między innymi przez Amerykańską Akademię Filmową – film otrzymał nominację do Oscara) oraz mądrą historią. Aby spełnić swoje marzenia bohaterowie muszą wykazać się wrażliwością, odwagą, ogromną empatią i otwartością na odmienność innych istot. Opowieść o wielkim niedźwiedziu i małej myszce to pochwała samodzielnego myślenia i tolerancji.
W tym świecie poczucie spełnienia i szczęścia pojawia się dopiero wówczas, kiedy odrzucone zostaną, wpajane od dziecka, stereotypy. W tle przygód Ernesta i Celestyny pobrzmiewa również pytanie o rodzicielskie ambicje i nadzieje pokładane w potomstwie: na ile dorośli opiekunowie powinni ingerować w życiowe wybory swoich pociech? Kilkuletni widzowie muszą natomiast rozważyć, gdzie kończy się granica posłuszeństwa, a zaczyna poszukiwanie oraz odkrywanie własnej tożsamości i pragnień?
Po seansie warto również zwrócić dzieciom uwagę na fakt, że choć nasi bohaterowie są postaciami pozytywnymi, to nie każdy ich czyn da się usprawiedliwić. Ernest i Celestyna mają dobre serca i czyste intencje, czasami jednak popełniają błędy. Tym samym film może stać się okazją do rozmowy na temat odpowiedzialności za własne uczynki.